کمیته ایمنی دریایی در صد و هشتمین اجلاس خود (15 تا 24 می 2024)، ویرایش جدیدی از کتابچه راهنمای مشترک IMO/IHO/WMO اطلاعات ایمنی دریایی (MSI) را منتشر نمود. این دستورالعمل توسط سازمان جهانی هواشناسی، سازمان بین المللی هیدروگرافی تهیه شده است که در دهمین فصل از اجلاس کمیته فرعی ناوبری، ارتباطات، جستجو و نجات (NCSR) (10 تا 19 می 2023)، مورد موافقت قرار گرفت.
شناورهای نوع فله بر در دهه 50 میلادی برای حمل مقادیر زیاد کالاهای فله مانند غلات، زغال سنگ و سنگ آهن به وجود آمدند. بر اساس آمارهای فعلی در حال حاضر حدود 5000 کشتی فله بر در سراسر جهان تجارت می کنند و با توجه به ماهیت طراحی این کشتی ها، اپراتورهای آنها باید از مسائل ایمنی خاصشان، آگاه باشند.
سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) با معرفی "گذرنامه سبز" که اکنون به عنوان فهرست مواد مضر (IHM) شناخته می شود، به نگرانی های زیست محیطی و ایمنی در صنعت بازیافت کشتی پاسخ داده است. این الزام، به مواد مضر موجود در کشتی‌ها پرداخته که خطراتی برای سلامت، ایمنی و محیط زیست ایجاد می‌کنند. در نهایت، کنوانسیون هنگ کنگ که در سال 2009 به تصویب رسید و در ژوئن 2025 لازم الاجرا می گردد.
کمیته فرعی ناوبری، ارتباطات رادیویی و جستجو و نجات (NCSR)، در نهمین اجلاس خود (21 تا 30 ژوئن 2022)، با در نظر گرفتن اصلاحات فصل چهارم سولاس، بخشنامه شماره COMSAR.1/Circ.32/Rev.1 در ارتباط با نوین سازی تجهیزات رادیویی (GMDSS) و هماهنگ کردن الزامات مربوط به آنها را تدوین نمود. در این مقاله فنی ویرایش دوم این دستورالعمل برای یکسان سازی الزامات رادیویی جدید کنوانسیون سولاس تشریح می گردد که از تاریخ اول ژانویه 2024 برای تمامی شناورهای مشمول کنوانسیون سولاس لازم الاجرا شده است
گواهینامه EIAPP که مخفف عبارت Engine International Air Pollution Prevention Certificate است، به طور خاص به موضوع انتشار گازهای اکسید نیتروژن (NOx) در موتورهای دیزل دریایی می پردازد. انتشار ناکس شامل انتشار کلی اکسید های نیتروژن است که محاسبه آن بر اساس انتشار وزنی NO2 می باشد و بر اساس مفاد کد ناکس (NOx Technical Code)، با استفاده از چرخه های تست (Test Cycles) و روشهای اندازه گیری تعیین شده در آن، اندازه گیری می گردد. گواهینامه EIAPP نشان دهنده ی انطباق موتور کشتی با استاندارد های سختگیرانه ی زیست محیطی بوده و نتیجه آن بالا بردن کیفیت هوا است.
فرستنده(بیکن) رادیویی اضطراری نشان دهنده موقعیت (EPIRB)، دستگاهی است که عموماً برای ارسال سیگنال اضطراری در کشتی ها استفاده می شود. مقرره 14.1 کنوانسیون سولاس، تشریح می کند که تمامی تجهیزات الزامی GMDSS کشتی ها، از جمله ایپرب باید بر اساس استاندارد عملکردی متناسب (حداقل برابر با استاندارد عملکردی آیمو) طراحی، ساخته و نصب شوند.
مطابق با ماده 9 کنوانسیون آب توازن کشتی ها، طرف های مسئول این کنوانسیون (Parties) می توانند به منظور تعیین اینکه آیا شناور با الزامات کنوانسیون تطابق دارد یا خیر، از آب توازنشان نمونه برداری کنند. دستورالعمل های تأیید سیستم مدیریت آب توازن (دستورالعمل شماره 8) که با قطعنامه MEPC. 174 (58) به تصویب رسیده، صراحتاً خواستار ایجاد تسهیلات نمونه برداری بر روی شناور شده است. در نتیجه وجود نقاط نمونه برداری موضوع این مقاله در هر شناور، لازم و ضروری است.
سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) با معرفی "گذرنامه سبز" که اکنون به عنوان فهرست مواد مضر (IHM) شناخته می شود، به نگرانی های زیست محیطی و ایمنی در صنعت بازیافت کشتی پاسخ داده است. این الزام، به مواد مضر موجود در کشتی‌ها پرداخته که خطراتی برای سلامت، ایمنی و محیط زیست ایجاد می‌کنند. در نهایت، کنوانسیون هنگ کنگ که در سال 2009 به تصویب رسید و در ژوئن 2025 لازم الاجرا می گردد.
کمیته فرعی ناوبری، ارتباطات رادیویی و جستجو و نجات (NCSR)، در نهمین اجلاس خود (21 تا 30 ژوئن 2022)، با در نظر گرفتن اصلاحات فصل چهارم سولاس، بخشنامه شماره COMSAR.1/Circ.32/Rev.1 در ارتباط با نوین سازی تجهیزات رادیویی (GMDSS) و هماهنگ کردن الزامات مربوط به آنها را تدوین نمود. در این مقاله فنی ویرایش دوم این دستورالعمل برای یکسان سازی الزامات رادیویی جدید کنوانسیون سولاس تشریح می گردد که از تاریخ اول ژانویه 2024 برای تمامی شناورهای مشمول کنوانسیون سولاس لازم الاجرا شده است
کشتی‌های UMA (فضای ماشین آلات بدون مراقب) که گاهی اوقات به عنوان UMS نیز شناخته می‌شود، برای عملیات ماشین‌آلات و تجهیزات بدون حضور ثابت خدمه مراقب، طراحی شده‌اند. در این مقاله ضمن تشریح کلی این قابلیت، به الزامات خاص آن شامل مباحث مربوط ایمنی در برابر آتش، جلوگیری از آبگرفتگی، سیستم های هشدار و وسایل ارتباطی اشاره می شود. تمامی این موارد برای اطمینان از عملیات ایمن و مستمر ماشین آلات یک کشتی، ضروری هستند.
همزمان با اعمال قوانین جدید در ارتباط با شاخص شدت کربن (CII) از ابتدای سال 2023، آینده عملیاتی هزاران کشتی تجاری نامعلوم است. طبق پیش بینی های فعلی، بیش از یک سوم از فله بر ها، تانکرها و کشتی‌های کانتینری نمی توانند معیارهای مشروح این قوانین را رعایت کنند. آیا کشتی های شما نیز شامل این گروه می شوند؟
در این مقاله به فهرستی از قوانین مصوب کمیته های MSC (اجلاس 105 و 106) و MEPC (اجلاس 78 و 79) در حوزه اسناد لازم الاجرا و غیر الزام آور، اشاره گردیده است.
در آوریل 2022، سازمان بین المللی دریانوردی (آیمو) طی قطعنامه ی شماره MSC. 500 (105) ، ویرایش جدید کد IMSBC را تصویب نمود. کد جدید از اول دسامبر 2023 لازم الاجرا می شود اگرچه مالکان و راهبران شناورهای مشمول می توانند در صورت صلاحدید به صورت داوطلبانه مفاد کد مذکور را رعایت نمایند.
با توسعه سریع تکنیک های بازرسی از راه دور (RIT)، مانند تجهیزات متحرک کنترل از راه دور و حسگر های لحظه ای نصب شده بر روی پهپاد ها، صنعت دریایی به طور فزاینده ای از آنها برای انجام بازرسی های خود، استفاده می کند. شکی نیست که تکنیک های جدید تر سطح بالاتری از کارایی، انعطاف پذیری و اطمینان را در فعالیت های مرتبط با بازرسی از خود نشان می دهند بدون آنکه به یافته های نهایی این بازرسی ها خللی وارد شود.
بر اساس مفاد مقرره 3.10 فصل II-1 اصلاحیه 2010 کنوانسیون سولاس، این کشتی ها باید برای طول عمر مشخصی طراحی و ساخته شوند. این بدان معنی است که در صورتی که به درستی و تحت شرایط عملیاتی و محیطی پیش بینی شده، نگهداری شوند، باید بتوانند در شرایط سالم و آسیب دیده ی مشخص، ایمن و سازگار با محیط زیست باشند.
مطابق با مقرره 12 الحاقیه اول کنوانسیون مارپل، کشتی های با ظرفیت ناخالص 400 و بیشتر موظفند که به مخزن یا مخازنی با ظرفیت کافی برای نگهداری پسماند روغن، مجهز شوند. ظرفیت مخزن نیز با شاخصه هایی مانند نوع ماشین آلات و مدت سفر محاسبه می گردد. در این مقاله، به بررسی اجمالی الزامات این موضوع می پردازیم.
دوار های لنگر که برای به آب اندازی و بیرون کشیدن لنگر از آب دریا به کار می روند، باید مطابق با قوانین موسسات رده بندی، طراحی، ساخته و نصب شوند. این فرآیند باید مطابق با معیارهای مشخص شده موسسات، اجرا گردد. در این مقاله اجمالاً به این موضوع می پردازیم.
کشتی‌های UMA (فضای ماشین آلات بدون مراقب) که گاهی اوقات به عنوان UMS نیز شناخته می‌شود، برای عملیات ماشین‌آلات و تجهیزات بدون حضور ثابت خدمه مراقب، طراحی شده‌اند. در این مقاله ضمن تشریح کلی این قابلیت، به الزامات خاص آن شامل مباحث مربوط ایمنی در برابر آتش، جلوگیری از آبگرفتگی، سیستم های هشدار و وسایل ارتباطی اشاره می شود. تمامی این موارد برای اطمینان از عملیات ایمن و مستمر ماشین آلات یک کشتی، ضروری هستند.
از لوله های هواگرد برای تعادل فشار مخازن کشتی ها در هنگام پر شدن، استفاده می کنند و معمولاً روی عرشه بالایی مخازن نصب می گردد. الزامات خاصی برای ارتفاع و سازه شان وجود دارد که بر اساس موقعیت قرارگیری آنها تعیین می شود. در این مقاله به معرفی اجمالی لوله های هواگرد و بررسی قوانین کنوانسیون خط شاهین در این خصوص می پردازیم.
در دنیای مهندسی دریایی، پروانه ها(Propellers) نقشی محوری در حرکت کشتی ها درون آب دارند که آنها را به سنگ بنای نیروی رانشی کشتی ها تبدیل کرده است. این مقاله فنی به نقش مهم پروانه ها در سیستم رانش کشتی می پردازد و اصول اساسی پروانه ها، انواع، مواد و ساختارشان بررسی می شود و در انتها، نگاهی اجمالی به آینده و برخی فناوری های نوآورانه می اندازد.
-Emission-regulations-and-the-future-of-ships-Small.jpg)
